آنچه که والدین با در نظر گرفتن مشکل کودک باید بدانند:
- کودکان بیش فعال نسبت به همسالانشان اضطراب بیشتری دارند، رویدادها یا عوامل استرس زایی را که در افزایش بیش فعالی- تکانشی و حواس پرتی کودک نقش دارند، مشخص کنید و آنان را رفع کنید.
- برای دریافت پاسخ های بهتر، نوع تحسین را با سن و اخلاق کودک متناسب کنید برای نمونه در آغوش گرفتن، بوسیدن، نوازش کردن و دیگر نشانه های عملی محبت همراه با کلمات مهر آمیز بیشتر برای کودکان مناسب هستند. همچنین استفاده از جملات سازنده مانند تو توانمندی، تو باهوشی و… جهت کاهش مشکلات رفتاری این کودکان بسیار کمک کننده می باشد.
- بازخورد فوری نشان دهید و موفقیت های کوچک فرزندتان را نادیده نگیرید.
- از فرزندتان بخواهید تمرین خودگویی مثبت را در طول روز فراموش نکند. جملاتی از قبیل: من باهوش هستم، من درس خوانم، من در کارهایم موفق می شوم، من از پدر و مادر و معلمم اطاعت می کنم، من اول فکر می کنم بعد پاسخ می دهم، من از خودم مواظبت می کنم، من تکالیفم را درست انجام می دهم و…
- کودکان بیش فعال جذب جالبترین چیزها در محیط اطراف می شوند. بیشتر اوقات جالبترین چیزها در محیط اطراف آنها چیزهایی است که خطرناک و مخرب است. درنتیجه والدین باید راهکارهای را در پیش بگیرند که کودکان بتوانند بدون خطر فعالیت کنند.
- تنها به دلیل این که در بعضی از موقعیت ها توجه نشان می دهند لزوما نباید از آنها انتظار داشت باشید که در دیگر موقعیت ها نیز توجه نشان دهند.
- این کودکان اغلب می دانند چه باید بکنند اما در انجام آن کار مشکل دارند. پس شدیدا نیاز به حمایت شما دارند.
- پیشرفت های فرزندتان هر چقدر هم که کوچک و معمولی باشد را برجسته کنید. بعضی از پیشرفت های فرزندتان را به طور مخفیانه دنبال کنید و بعد از به نتیجه رسیدن آن را در جمع بیان کنید.
- کودکان بیش فعال به علت کمبود توجه گوش شنوای خوبی ندارند و به درستی نمی تواند از اطلاعات شنیداری استفاده کنند. معمولا از شما می خواهند صحبتی را بارها تکرار کنید. گاهی نیز به علت درست متوجه نشدن ممکن است برداشت اشتباه کنند و تصمیمات عجولانه بگیرد. مشکل اصلی این کودکان توجه انتخابی به صداهای محیط یا متمرکز شدن روی یک صدا است و بدانید که علت این امر پردازش نادرست اطلاعات شنوایی در مغز آنان نیست.
- تمرکز بیش از حد می تواند به اندازه بی توجهی مشکل ساز باشد. آموزش اولویت توجه به “آنچه که مهم است اما لزوماً جالب نیست” برای این کودکان اهمیت دارد.
- تاب آوری در کاهش اختلال کودک موثر است. تاب آوری والدین یعنی داشتن رفتاری مناسب هنگام مواجه شدن با مشکلات رفتاری کودکان. برای تاباوری والدین باید درک کاملی از اختلال داشته باشند.
- حمایت از کودک و بوجود آوردن موقعیت هایی که درآن کودک بتواند مهارت برقراری ارتباط موثر، حل مسئله، گوش دادن فعال، کنترل رفتار و… را بخوبی یاد بگیرد در کاهش اختلال بسیار تاثیر گزار می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید