تنبیه:

تشویق همواره موثر نبوده و گاهی لازم است برای تغییر یک رفتار از تنبیه استفاده شود. در بسیاری موارد ترکیبی از حداکثر تشویق و حداقل تنبیه بهترین راه ممکن برای انجام رفتار مناسب به شمار می آید.

محروم کردم، بازگیری پاداش، نادیده گرفتن از روش های تنبیه کردن کودکان بشمار می آید.

چگونه و چه زمانی از تنبیه استفاده کنید:

  •  از مزیت های تنبیه، حذف رفتار نامطلوب است. برای کاهش و حذف رفتار نامطلوب همه رفتار های مطلوب کودک باید تقویت شود به جز رفتاری که نامطلوب است.
  • کودکان بیش فعال به علت بی‌دقتی و بی‌قراری که دارند، عملکرد بهینه ندارند در نتیجه از تنبیه بی مورد آنان خودداری کنید.
  • تنبه باعث می شود احتمال وقوع رفتار نامناسب کاهش یابد. برای مثال کودک با ماژیک روی دیوار نقاشی می کشد در عوض مادر ماژیک را از او می گیرد. کودک یاد می گیرد نمی تواند روی دیوار نقاشی بکشد.
  • اگر کودک کار اشتباهی انجام داد، برای او جریمه در نظر بگیرید تا رفتار ناشایست خود را اصلاح کند به عنوان مثال اگر تکالیفش را انجام نداد او را از برنامه تلویزیونی مورد علاقه اش محروم کنید و زمانی که قوانیین را دنبال کرد آنها را تشویق کنید.
  • تقسیم مدت زمان معینی به فواصل کوچکتر برای کاهش رفتار نامطلوب در کاهش رفتار نادرست مناسب است. مثلا یک روز را به تعداد ساعات آن تقسیم کنید و سپس از کودک خواهید که اگر در هر یک ساعت رفتار خودش را کنترل کند و آن عمل نامطلوب را انجام ندهد، پاداش خواهد گرفت.
  • از تنبیه بدنی این کودکان جدا خودداری کنید زیرا نتیجه معکوس می دهد و باعث لجبازی و تکرار رفتار نامناسب در آنان می شود.
  • توجه داشته باشید که رفتارهای نامطلوب بر حسب ماهیت آن رفتار تکنیک های تنبیهی مختلفی برایش در نظر گرفته می شود.

  • اصول تنبیه:
  • رفتار مورد نظر باید به دقت برای کودکان مشخص شود تا کودک بداند چه چیزی از او خواسته شده است.
  • تنبیه بلافاصله پس از انجام رفتار نامطلوب ارائه شود. با تاخیر در انجام تنبیه اثر آن کم تر خواهد شد و همچنین کودک علت تنبیه شدن را فراموش و آن را بی مورد تلقی می کند.
  • حتما قبل از انجام تنبیه علت تنبیه برای کودک روشن شود تا کودک بداند به خاطر چه رفتاری تنبیه می شود.
  • از روش تنبیه  نباید بی رویه برای کنترل هر رفتاری استفاده شود. چون هر چقدر تنبیه کمتر باشد اثر بیشتری خواهد داشت.
  • سعی کنید یا تنبیه نکنید یا اگر قرار گذاشتید تنبیهی صورت گیرد حتما انجام شود و با قاطعیت به کودکتان نشان دهید که شما در کارتان جدی هستید، چون هیچگاه تهدید باعث تغییر رفتار نمی شود.
  • دقت داشته باشید آن چه را به عنوان تنبیه در نظر می گیرید به طور حتم برای کودک ناخوشایند باشد تا اثر تنبیهی داشته باشد.
  • چنانچه کودک در مقابل تنبیه مقاومت کرد با افزایش تنبیه به او نشان دهید مقاومت به ضرر او تمام می شود.
  • چنانچه کودک اظهار داشت تنبیه برای او مهم نیست از انجام تنبیه صرف نظر نکنید و کارتان را ادامه دهید این اظهار کودک همیشه واقعی نیست و به منظور منصرف کردن شما ابراز می گردد.

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *