انعطاف پذیری:
به توانایی فرد در بازنگری موقعیت، هنگام روبرو شدن با موانع و انطباق خود با موقعیت های مختلف محیط و شرایط جدید انعطاف پذیری می گویند.
انعطاف پذیری نقش مهمی در جنبه های مختلف زندگی و عملکرد روزانه افراد دارد. و این امکان را به افراد می دهد تا فعالیت ها را اولویت بندی کنند، زمان را به طور مؤثر مدیریت کنند و احساسات خود را در موقعیتهای مختلف کنترل کنند.
کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی، در انعطاف پذیری ضعیف هستند. این کودکان بعلت نقص در انعطاف پذیری دچار مشکلاتی در تغییر رفتار و تنظیم خود با محیط می شوند و به سختی می توانند به شرایط جدید واکنش نشان دهند.ضعف در انعطاف پذیری باعث مشکلاتی در تنظیم عواطف از جمله مشکلات در مدیریت خشم، استرس، اضطراب و احساسات منفی می شوند. کاهش انعطاف پذیری می تواند در حل مسئله و تصمیم گیری نیز اختلال ایجاد کند.
افراد با انعطاف پذیری می توانند به سرعت با تغییرات سازگار شوند، راه حل های خلاقانه ایجاد کنند و شرایط غیر منتظره را با سهولت اداره کنند. انعطاف پذیری می تواند در بین افراد متفاوت باشد و ممکن است تحت تأثیر عواملی مانند سن، موقعیت رشدی کودک و شرایط عصبی باشد.
بهبود انعطاف پذیری از طریق استراتژی ها و مداخلات مختلف قابل دستیابی است. این استراتژی ها شامل تمرینات شناختی و برنامه های آموزشی می باشد. علاوه بر این، ایجاد محیطی که انعطاف پذیری را ترغیب کند، فراهم کردن فرصت هایی برای حل مسئله و تصمیم گیری نیز می تواند باعث توسعه مهارت های عملکردی و انعطاف پذیر در این کودکان شود.
تاثیرات انعطافپذیری:
- مدیریت استرس: انعطافپذیری به افراد کمک میکند تا در مواجهه با فشارها و استرسهای زندگی، مهارت مدیریت استرس را تقویت کنند. این کار اجازه میدهد تا افراد با اثرات منفی استرس مواجه شوند و راههای موثری برای حل مسائل را پیدا کنند، که این بهبود مستقیماً به کارکردهای اجرایی افراد کمک میکند.
- توانایی ارتباط موثر: انعطافپذیری باعث میشود که افراد بهترین راهحلها را در ارتباط با دیگران پیدا کنند. آنها قادرند در مواجهه با دیدگاهها مختلف افراد، بازدهی بالاتری در ارتباطات خود داشته باشند. این توانایی ارتباط موثر نه تنها روابط شخصی را بهبود میبخشد، بلکه به کارکردهای اجرایی مرتبط با کار تیمی نیز کمک میکند.
- ادراک و مدیریت هیجانات: انعطافپذیری باعث میشود که افراد بهترین راهکارهای مدیریت هیجانات را پیدا کنند. این ادراک و مدیریت هیجان منجر به بهبود کارآیی، تمرکز و تصمیمگیریهای بهتر در شرایط دشوار میشود، که همگی از عوامل کلیدی در بهبود کارکردهای اجرایی هستند.
- آموزش پذیری: افرادی که از انعطافپذیری برخوردارند، آموزش پذیر هستند و به راحتیتر به یادگیری و تطبیق خود با موقعیتهای جدید میپردازند. این آموزش پذیری باعث میشود که آنها بهترین راهحلها را در مواجهه با چالشها و فرصتهای جدید پیدا کنند که این نیز به کارکردهای اجرایی آنها کمک میکند.
دیدگاهتان را بنویسید