کنترل هیجان:
کنترل هیجان یکی از مهارتهای کارکرد اجرایی برای برای مدیریت عواطف و احساسات است.
کودکان دارای اختلال نقص توجه/بیش فعالی در کنترل هیجاناتشان ضعیف هستند. این کودکان احساسات را دو برابر بیشتر از بقیه کودکان تجربه می کنند. به عنوان مثال؛اگر احساسات مختلف در افراد بدون اختلال حدود 50 درصد تاثیر داشته باشد، در کودکان بیش فعال حدود 100 درصد تاثیر دارد.
کودکان بیش فعال در مدیریت احساسشان ضعیف هستند. بسرعت از موضوعی نا امید شده و بشتر از بقیه افراد دچار خستگی عاطفی می شوند. در نتیجه نسبت به مسائل کوچک واکنش بیش از حد نشان دهند. بعلاوه اینکه کودکان بیش فعال برای تنظیم احساساتشان زمان زیادی صرف می کنند و همین موضوع نیز باعث می شود از یک اتفاق کوچک احساس ناامیدی کنند.
در کودکان بیش فعال نوسانات خلقی بیشتر از کودکان عادی دیده می شود. که این نوسانات خلقی ربطی به شخصیت آنها ندارد بلکه به نحوه کارکرد مغزشان ارتباط دارد که تنظیم احساسات را برایشان سخت می کند.
نحوه کنترل هیجان شامل :
- تشخیص احساسات: توانایی تشخیص و نامگذاری احساسات خود و درک صحیح از آنها.
- تنظیم هیجان: توانایی بهینهسازی و مدیریت هیجانات به نحوی که منجر به واکنشهای مثبت و سازنده شود.
- استفاده از استراتژیهای آرامش: توانایی به کار بردن روشها و تکنیکهایی برای آرام کردن هیجانات مثل تمرینات تنفسی یا مدیتیشن.
- پذیرش هیجانات: توانایی قبول و پذیرش وجود هیجانات بدون اینکه این هیجانات کنترل کننده عملکرد شما شوند.
- تعادل هیجانی: توانایی حفظ تعادل در مواجهه با وضعیتها و احساسات مختلف بدون افت به سمت افراط یا کمبود.
- توانایی برخورد مثبت با هیجانات منفی: توانایی به چالش کشیدن و تغییر نگرش نسبت به هیجانات منفی به نحوی که از آنها به عنوان یک فرصت یاد بگیرید.
- کنترل عصبانیت: توانایی مدیریت عصبانیت و احساسات منفی به نحوی که این احساسات به کنترل شما نیفتند
دیدگاهتان را بنویسید