مدیریت رفتار در مهمانی :
مهمانیها و سایر مکانهای عمومی و اجتماعی میتواند برای کودکان دارای اختلال نقص توجه/ بیش فعالی چالشبرانگیز باشد.
واقعیت این است که کودکان بیش فعال به علت اختلالشان قادر به کنترل خودشان نمی باشند و نمی توانند یک جا بنشینند و توقع اینکه تحرک نداشته باشند و آرام باشند از توان آنان خارج است. آنها در واقع نمی توانند بنشینند نه اینکه نخواهند؛ بنابراین درخواست برای رفتاری که از کنترل آن ها خارج است غیر منطقی است.
واکنش کودکان بیش فعال و کم توجه در موقعیت های جدید و در برخورد با افراد ناآشنا اینگونه است که تا زمانی که با موقعیت یا فرد جدید آشنا شوند آرام و کم تحرک اند اما با گذشت زمان، وقتی که در آن شرایط احساس راحتی کنند تحرک و بی قراری شان زیاد می شود.
کودکان بیش فعال معمولا تا حدود یک ساعت اول ورود به هر موقعیتی تحرک شدید ندارند و قادر به کنترل خود و حرکاتشان هستند. اما پس از آن از محیط خسته شده و حرکات آزار دهنده آنان آغاز می شود. بنابراین سعی کنید تا حد امکان زمان حضورتان را در موقعیت های خارج از خانه(مهمانی و مکان عمومی) به کمتر از یک ساعت کاهش دهید.
اگر شما زمان حضورتان را در این محدوده زمانی قرار دهید و با شروع تحرک کودک موقعیت را ترک کنید، هم کمتر نیاز دارید که به کودک تذکر دهید و هم مجبور نیستید ارتباطتان را با اقوام قطع کنید. فقط کافیست ارتباطتان را بجای ساعت های طولانی با فواصل زیاد، به ساعت های کم با فواصل کم تبدیل کنید. مثلا در موقعیت هایی مانند اتاق انتظار مطب دکتر بهتر است با کودک همراه شوید و به او حق بدهید که ساعات طولانی نتواند منتظر بماند. در این فاصله او را سرگرم نگه دارید تا گذشت زمان برای او سخت نباشد. تذکر دادن به کودکی که چرا نمی توانی مثل ما بشینی، توقعی بی جا و غیر منطقی است و فقط موجب پرخاشگری و کاهش اعتماد به نفس فرزندتان می شود.

دیدگاهتان را بنویسید