سخنی با والدین:
شاید شما هر روز یک داستان تکراری را پیش چشم خود ببینید؛ مثلا با نگاهی سر به زیر و افسرده و عزتنفس پایین از مدرسه به خانه برگشتن، تقلا برای فرار از بحثهای مربوط به تکالیف مدرسه، قول دادن برای تلاش بیشتر که هیچوقت رنگ واقعیت به خود نمیگیرد، اعتراض مدام معلمان مبنی بر اینکه فرزند شما نسبت به بقیه ضعیف تر است و… همهی این موارد شما و فرزندتان را زجر میدهد.
پرورش کودکان بیش فعال بسیار چالشبرانگیز بوده است و این کودکان همیشه از جانب والدین به مراقبت، پشتیبانی و راهنمایی، عشق و مهرورزی نیاز دارند. والدین باید این را بدانند که بزرگ کردن یک کودک دارای اختلال «نقصتوجه- بیشفعالی» شاید سخت ترین کاری باشد که تا به حال انجام داده اند برخی والدین در مورد چنین فشاری که این کودکان میتوانند به آنها وارد کنند زانو میزنند، رابطه خود با کودک یا کل خانواده را به بحران میکشانند، و یا به دلیل اختلال کودک و مشکلات مربوط به آن، خانواده به تدریج از هم میپاشد.
در واقع والدین این کودکان، ناکامی و ناراحتی زیادی را تجربه می کنند و این موضوع موجب اختلافات زیاد بین پدر، مادر و کودک می گردد. همچنین اغلب افراد مشکلات رفتاری کودک را به عدم توانایی و بی کفایتی مادر در کنترل او نسبت می دهند که این امر باعث بروز اختلاف بین پدر و مادر و کاهش رضایت مندی زناشویی شده و شرایط خانواده را وخیم تر می کند.
بنابرین باید توجه داشته باشید مقصر کردن یکدیگر درباره مسائل رفتاری کودک تان جز بروز اختلاف تاثیر دیگری ندارد و بهتر است با مشارکت و همکاری، یکدیگر را درکنترل کودک یاری کنید و به روش های کنترل «نقصتوجه- بیشفعالی» تجهیز شوید تا در تربیت و کنترل او موفق تر باشید.
دیدگاهتان را بنویسید