درمان اختلال:
به دلیل تعدد و تنوع مشکلات کودکان دارای اختلال “نقص توجه بیش فعالی” در حوزههای مختلف رفتاری، اجتماعی، روانی، تحصیلی، عاطفی و شناختی، رویکردهای درمانی مختلف ارائه شده است که موثرترین آنها مدیریت جامع است و شامل مصرف داروهای محرک(در صورت تجویز پزشک) و رفتار درمانی مثل آموزش کودکان، آموزش والدین آموزش معلم و تکنیکهای اصلاح رفتاری در مدرسه و خانه میباشند.
کودکان دارای اختلال «نقص توجه- بیشفعالی» معمولا در بدو ورود به مدرسه یا محیط آموزشی شناسایی می شوند. طبق نظر محققان سن طلایی درمان کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیش فعالی 6 سالگی می باشد.
سیر اختلال متنوع است. بهبود اختلال بین 12 تا 20 سالگی رخ می دهد و بهبود قبل از 12 سالگی نادر است. گاهی علائم تا بلوغ بهبود یافته گاهی نیز تا بزرگسالی ادامه دارد. معمولا در 20 درصد افراد، علائم تا بزرگسالی ادامه دارد.
مطالعات مختلفی نشان داده اند که شناسایی و درمان به موقع اختلال منجر به بهبودی قابل توجهی در عملکرد فردی و اجتماعی دانشآموزان و کاهش نشانههای اختلال خواهد شد. اما در اثر عدم درمان می تواند برای سلامت روانی کودکان بسیار زیانبار باشد و حتی در آینده موجب بروز مشکلات جبران ناپذیری شود.
فعالیت بدنی، یوگا، مدیتیشن و استفاده از رژیمهای غذایی خاص،همکاری والدین با درمانگران در کنار دارو درمانی و رفتار درمان بسیار مفید می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید