توجه به جزئیات:

این کودکان معمولا به جزئیات توجه نمی­ کنند و حواسشان به راحتی پرت می شود، خصوصا در مواردی که احساس می­ کنند موضوع کسل­ کننده است. در نتیجه یکی از مهارتهای والدین توجه به حفظ تمرکز در این کودکان است.

  • برای افزایش تمرکز کودک، محیط خانه را بازسازی کنید. یعنی فعالیت ها و شلوغی ها و تماس های تلفنی غیرضروری را در منزل کاهش دهید و در هنگام انجام تکالیف تلویزیون را نیز خاموش کنید.
  • برای مواقعی که توجه و تمرکز دارد و در کارها به درستی مشارکت می کند او را تشویق کنید.
  • دستورات و تکالیف باید مختصر و واضح باشند. تکالیف زیاد را به بخش های کوچکتر تقسیم کنید تا بهتر بتوان آنها را کنترل کرد.
  • در مورد عواقب بی دقتی با وی صحبت کنیم که هر چقدر هم کوچک باشد ولی باعث می شود که به نتیجه نرسیم، مثلا پلاک منزل، عدد 12 به جای 13 و یا نقطه کلمه جلال و حلال و….
  • خواسته های خود را چندین بار با فاصله تکرار کنید تا کودک به درستی متوجه منظورتان شود.
  • سبک یادگیری کودکان بیش فعالی تکانشی است به همین خاطر تکالیفشان را بدون دقت و توجه انجام می دهند زیرا بیشتر تمرکز این کودکان بر سرعت است تا دقت.
  • زمان آموزش به کودک  را از 10 تا 30 دقیقه تنظیم نمایید و  برایش زمان استراحت در نظر بگیرید همچنین از آموزش پشت سر هم اجتناب نمایید.
  • کودکان بیش فعال در کنترل حواس خود ناتوان هستند. بدین ترتیب وقتی می خواهید کودک رفتار خاصی داشته باشد یا کار ی را به درستی انجام دهد، باید اول حواس آنها را متمرکز کنید. و یا مطمئن باشید که حواسشان به شما هست.
  • سعی کنید برای جلب توجه کودک به آموزش  و یادگیری از اشکال و رنگهای مختلف و فعالیت ها به همراه سرگرمی و بازی استفاده کنید.
  • کودک بیش فعال توانایی حفظ توجه ندارد و به آسانی حواسشان پرت می شود. این کودکان از انجام تکالیفی که نیازمند توجه برای زمان طولانی است، ناتوان هستند. خصوصا در فعالیت های که بازخورد یا پاداش فوری ندارند. مثلا به راحتی می توانند به تلویزیون و بازی رایانه ای توجه نشان دهند اما در انجام تکالیف درسی مشکل دارند وسریعا با یک فعالیت دیگر که جذابتر باشد منحرف می شوند.
  • برای تمرکز بیشتر کودک یک تصویر شلوغ را به کودک نشان دهید بعد آن تصویر را از کودک بگیرید و از او بخواهید آنچه در تصویر دیده را نام ببرد، این کار باعث می شود به جزئیات توجه بیشتری داشته باشد. همچنین از تکنیک های عملی مانند فشردن دست استفاده کنید، این کار برای رفتارخود کنترلی و رفتار تکانشی کودک بسیار مفید است.
  • تنها به دلیل این که کودکان در شرایط خاص توجه نشان می دهند لزوما والدین نباید انتظار داشته باشند که در شرایط دیگر نیز توجه نشان دهند. علم به این که رفتارهای آنها با توجه به متغیرها، تغییر می کند ممکن است به نظر برسد که آنها بر روی رفتار های که خودشان دوست دارند، توجه می کنند و عمدا گوش به والدین یا دیگران نمی دهند.

دیدگاه‌ها

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *